Bizim sevdamız bu, bizi yakacak.
Bedeni bir edip, öyle yıkacak.
İkisinden bir gül fidan çıkacak.
Cennet bahçesinde açar, ölürüz.

Bizi bilmeyenler kalsın uzakta.
Yeter ki olmasın, gizli nifakta.
Azrail bu, durur her an tuzakta.
Aşkımız uğruna, koşar ölürüz.

Kader ağlarını bir kere bağlar.
Gönül bir olunca, vız gelir dağlar.
Dîdem her ne kadar göremez, ağlar
Biz manen de görür, sarar ölürüz.

Değişmez alnına yazılan yazı.
Hangi insan ister, böyle bir sızı?
Belli olmaz kışı, baharı, yazı.
Mevsimleri bile şaşar ölürüz.

Biz zaten ölmeye geldik âleme.
Buna sual olmaz bir tek kelime.
Anlamaz gülenler garip halime,
Gönlümüz sevgiden taşar ölürüz.

Bir nasihat benden, Allah kuluna.
Herkes sevdiğiyle gitsin yoluna.
Dudağın bal, Özcan arı, biline.
Aşkımıza doyup, yaşar, ölürüz...