Sevmek günah olsa eğer, Allah onu yaratmazdı.
Saçlarını ellerime okşatıp da taratmazdı.

Yanakların leylak teri, dudağın gül kokutmazdı.
Gözlerine aşk kitabı yazıp, bana okutmazdı.

İsteseydi, seni Allah göstermezdi bile bana.
Kalp yerine taş koyardı, kör olurduk aşktan yana.

Sevmeyi ve sevilmeyi bize armağan eden Hak,
Âşıkları, mâşukları cennetine doldurdu, bak..

Sevmek günah olsa, Allah, güle bülbül kondurmazdı.
Güneşle Ay ve Dünyayı, sarmaş dolaş döndürmezdi.

Ne Mecnuna Leyla’sını, ne Ferhat’a Şirin’ini,
Ne sevilmeyi öğretir, ne sevdirirdi birini..

İstemese, sevgimizi çiçek gibi soldururdu.
Sevmemize zaman komaz, şimdi çoktan öldürürdü.

Şu kısacık ömrümüzde, gel, Allaha inanalım.
Aşkımıza uzattığı mukaddes dala konalım.

Bir olalım ömür boyu, zirvelere tırmanalım.
Sevmekse tek günahımız, aşkın nârına yanalım...