Aşka, herkes yalan dolan gizliyor.
Sevda kapısını zorla dizliyor.
Ektiği arpadan, ekin gözlüyor.
Aşkta yalan olmaz, yol görünmeli.

Aşkta, herkes başka dava güdüyor.
Etin, kemiğine tamah ediyor.
Muhabbet suyuna, zehir katıyor.
Sadakat denen şey korunmalı.

Arıdan başkası yapamaz, balı.
Seven gönül olur cânâna halı.
Allah vermemişse işte bu hâli,
İnsan olan insan, hep yerinmeli..

Pınarlardan akar, sular göl olur.
Aşkı bilen kâmil, gerçek kul olur.
Sevmesini bilen çalı, gül olur.
Bulmak için sahrada sürünmeli.

Gözden damla damla şebnemler akar.
Buz dağları bile, yüreğin yakar.
Saçlarda, gün gelir beyazlar çıkar.
Sevda elleriyle, hep taranmalı.

Aşkı bilmeyenin cezası çoktur.
Huzuru Mahşerde ona yer yoktur.
Âşık ile mâşuk, aslında tektir.
Sevgiden yorgana, bir sarınmalı.

Bir kere sevmeli, bir daha olmaz.
Nûrunu görenin yolu kaybolmaz.
Bir kez dolar gönül, bir daha dolmaz.
Goncalar solmadan, gül korunmalı...