YOLUNU GÖZLERKEN

Bir sabah güneşi kadar güzelsin
İnan ki, ruhumda açan baharda.
Güllerin hepsine birden bedelsin,
Sevgilim, gel artık yolumu sor da.

Geçiyor günlerim, sensiz bîkarar.
Gönlüme ne neş’e, ne teselli var.
Hayalin senden çok daha vefakâr.
Ben onu ararım, o beni arar.

İnan ki, o gülden güzel yüzünü
Bir kere görmeye ben can verirdim.
Hele o hülyalı göz süzüşünü
Görmeye, olsaydı bin can verirdim.

Yolumdan çekilin dumanlı dağlar.
Çiğdemler içinde bir pembe gül var.
Belki de o bensiz durmadan ağlar.
Görmedim aylar var, belki de yıllar...