Bir gündü, ruhumda doğan güneşin
Nuruna büründüm ilk adımımda.
Ey gönül, bu yolda yoktur bir eşin.
Er oldu sanım da artık adım da.

Bu isim altında vatan yolunda,
İçimde kalmadı ölmek korkusu.
Ufkumun kızaran sonsuzluğunda
Burnuma geliyor, düşman kokusu.

Bütün sevgililerden şimdi uzakta,
Gönlümde bir hasret yanıyor gibi..
Hareket emri var sanki, şafakta.
Uzaklardan biri anıyor gibi.

Bir sabah güneşi kadar sevdiğim,
Nur yüzlü annemi hatırlıyorum.
Her adım atışta ona verdiğim
Her sözü dün gibi hatırlıyorum.

Ne mutlu sana ki, sevgili annem,
Beni de büyütün, vatanım için.
Yurdumu, sen kadar seviyorum hem.
Ağlama bir damlacık kanım için...