Sevenler ne kadar aldanıyormuş.
Sevilmeden seven hep yanıyormuş.
Zavallı kalbim de bir mecnun gibi,
O güzel gözlerine kanıyormuş.

Bilseydim aşkımı içimde saklar,
Söylemezdim sana. Kara topraklar
Alsaydı ruhumu, mezar taşımda
Yeşerir, açardı solan yapraklar.

O zaman gelirdin sen baş ucuma.
Ağlayıp, sızlardın boşu boşuna.
Aşkımı söylerdi o son yapraklar.
O zaman giderdi belki hoşuna...