Ey harâmî, saltanatın tez geçer.
Gün dolunca, kuş misâli can uçar.
Zengin olmuş, yâ fakir, bir don biçer.
Önce başlar ziynetinden sormaya.

Ey fakirin hakkını inkâr eden.
Çalmayı fırsat bilip de kâr ! eden.
Gün gelir, sormaz mı senden, var eden ?
Dar gelir kabrin, hesabın vermeye.

Gözlerin doldukça toprak, neylesin ?
Kimseler bilmez ki, çâren söylesin.
Geçmiyor rüşvet, cehennem hâline,
Yok ki dostun, bir şefaat eylesin.

Secdeye vardın, haram ettin hesap.
Bilmedin, Kur’an hakikat bir kitap.
Aklına gelmezdi bir gün, Âhiret.
Yok dönüş, çoktan kapandı tüm hesap…

29-08-2007
Tanburi, Özcan Korkut