Bir gün ki gelecek, mutlak bu hüzün
Vuslatla bitecek. Sen bil ki o gün
Dünyana doğacak birden, yeni gün.
Özlemle vuracak kirpiklerine.

Geçmişte kalacak, geçmişte olan.
Gerçekte boğulup, her türlü yalan.
Güller de açacak, geçmişte solan
Sevgiyle dolacak, boş ellerine.

Bilmez ki kaderin, dünyaya gelen.
Aklın suçu mu yok, şeytan mı çelen?
Miras mı atadan, evlâda kalan?
Sütten bulaşıyor hep döllerine!

Dünyada yaşanan her zevk-u sefa
Bir anda çileye döner bu defa.
Sevgiyle karışır, bazen de cefa.
Bülbülle gülü gör, bak hallerine.

Dert etme başına geldiyse bu hal.
Allah’a sığınıp, O’ndan medet al.
Lûtfuyla bulunur her çıkmaza yol.
Tek çâre veren O, tüm kullarına…

14-09-2007
Tanburi, Özcan Korkut