Ey sevda yücesi, erilmez dağım.
Her iki dünyada kopmayan bağım.
Her dem sığındığım sıcak kucağım.
Benim ak saçları lüleli annem.

Gözümden gönlüme dolan güneşim.
Bağrımda sönmeyen hasret ateşim.
Başım, gözüm üstü hilâlim, kaşım.
Yanakları leylâk, gül eli, annem.

Dokuz ay karnında beni besleyen.
Uykusuz gözlerle ninni sesleyen.
O güzel başını taşa yaslayan.
Kırk bir yaşında dul, çileli annem.

Ey dertli pınarım, ey gözde yaşım.
Dert ortağım benim, gönül sırdaşım.
İnandığım tek dost, tek arkadaşım.
Şu dünyaya geldim geleli, annem.

Bir keman sesiyle bazen uyanıp,
Sabahlara kadar gözlerim yanıp,
Bu boynum, belki de gelirsin sanıp
Böyle bükük kaldı kalalı, annem.

Özlediğim nefes, uzanan bir el,
O pamuk saçlardan sâdece bir tel.
Dilimde bir çağrı, tek hece, gel, gel !
İçime hasretin dolalı, annem…

25-12-2006
Tanburi, ÖZCAN KORKUT