Uğrunda yüz binler şehit verdiğim
Bu toprak ceddimin kanı kokuyor.
Allah nidâsıyla düşman vurduğum
Paslanmış süngüler bana bakıyor.

Mehmetçik siperde namaz duruyor,
Bir kuru tayına îman katılmış.
Haykırıyor şimdi, hesap soruyor.
Kabrinde gül değil, tüfek çatılmış.

Emânet değil mi sana bu Vatan,
Ey Türk Milletinin asîl evlâdı ?
Gaflet ve dalâlet içinde yatan
Duyar mı, ceddinden kopan feryâdı ?

Kanla sulanırken yattığım yerler,
Ay yıldız bayrağı gökte tuttuk biz.
Bizde nâmus şeref vatandır, derler.
Taş yastık üstüne çıplak yattık biz.

Nene Hâtun’larla dirsek dirseğe,
Kağnılarla aştık, yüce dağları.
Şehitlik helâldir kadın, erkeğe
Yaraya, çaputtan vurduk bağları.

Sen mutlu ol diye, biz candan geçtik.
Er meydanlarında bayramlar ettik.
Sakarya su değil, biz kandan geçtik.
İzmir’de düşmanı denize kattık.

Çanakkale’deki her karış toprak,
Gelincikler açar, benim kanımdan.
Üstümde yeşeren bin çeşit yaprak
Bir şehit adıdır, tüm Vatanımdan.

Uyan, Ey Türk genci, gafletten uyan.
İhânet edenden hesabını sor.
Menfaat uğruna vatanı soyan
Vatan haininin çehresini gör.

Ne sağdır, ne soldur senin gidişin.
Bir ateş çemberi sarmış çevreni
Senin yaşamını elde edişin,
Şehit olmamızın işte nedeni !

Nedâmet duyarak dökme göz yaşı.
Yolundur, Mustafa Kemal Atatürk.
Bayrağı göğsünün üstünde taşı
Kanım helâl olsun, Ey Türk oğlu Türk..

21-09-2005
Tanburi, Özcan Korkut