Sevda diye kandığın, gün olur gelir geçer.
Tomurcuk gonca güller bahar olursa açar.
Bülbül güle yaraşır, kara dikenden kaçar.
Var iken güzelliğin kıymetini bil kızım.

Uzanır eller güle, kırmak ister dalından.
Arı, saklar kendine, âlem alır balından.
Gösteren bulunurken ayrılma ki yolundan,
Sonunda hak ettiğin saadeti bul kızım..

Kuş yuvadan izinsiz ayrılır, düşer yere.
Kol kanadı kırılır, uçamadan bir kere.
Kâr eder mi pişmanlık, başını süre süre?
Sonradan bükme boyun, gel yuvanda kal kızım.

Atalarımız demiş, davul dengi dengine.
Bin bir türlü çiçek var, bakma dıştan rengine.
Bal vereni sevilir, zehir saçan engine.
Bir gün akacak yaşı, sen şimdiden sil kızım.

Daha baharındasın, gözün ne sonbaharda?
Dünya beklerken seni, yüreğin neden darda?
Gönül gözün kör eden zalim perdeyi yar da
Gör ki, kaldır başını, bulasın bir yol kızım.

Seneler çabuk geçer, bulunmam ben başında.
Arayıp durma beni, sonraki göz yaşında.
Lânet okuma bir de kabrim mezar taşında.
Nasihatim sanadır, şimdi gel dinle kızım..