Seni son gördüğüm, rüyamda dündü.
Gözlerinde hiddet, yüzün üzgündü.
Şakıyan dillerim, dilsize döndü.
Hesap veremedim, Ey Büyük Atam.

Düşman, yurdumuza fitne sokuyor.
Hudutlarımızda ateş yakıyor.
Şehitlerin hâlâ kanı akıyor.
Plân kuramadım, Ey Büyük Atam.

Yolsuzlukla rüşvet almış başını,
Vatanımın toprağını taşını,
Gasp ediyor fukaranın aşını.
Hesap soramadım, Ey Büyük Atam.

Siyasîler, ancak oy’un peşinde.
Milletin çoğu aç, gençlik yaşında.
Bereket kalmadı nâmus işinde.
Rüşvet veremedim, Ey Büyük Atam.

Beş kuruşa muhtaç kaldık, düşmana.
Tükenmez gözümde yaş, yana yana.
Ne kadar dayanır, bu millet buna?
Akıl yoramadım, Ey Büyük Atam.

Vatan, Millet dedin, emanet size.
Nâmus, şeref geldi nazara, göze.
Dîn’le mezhep bile kaldı yobaza.
Namaz duramadım, Ey Büyük Atam.

Yurt dışından değil, düşman içerde.
Kol geziyor şiddet, yazık, her yerde.
Çâre çoktur amma arayan nerde?
Çâre göremedim, Ey Büyük Atam.

Sana, anlatacak yüzüm bile yok.
Şu koca Vatanda birkaç insan tok.
Adalet bozulmuş, aranmıyor hak.
Hayra varamadım, Ey Büyük Atam.

Sen, hiç boynu bükük görmedin, Türk’ü.
Kendi öz dilinden, kalmadı türkü.
İnsanlık yerini, aldı bir korku.
Vurup kıramadım, Ey Büyük Atam.

Otuz ağustosta, gelip otursan.
Emanet ettiğin Millete, sorsan.
Kurtarıp, düzeni yeniden kursan.
Ben kurtaramadım, Ey Büyük Atam...

30-Ağustos-2003
Tanburi, Özcan Korkut