Minik kız, otobüs kalkmak üzere.
Yalnızca sen kaldın, haydi, biraz koş.
Zannetme ki, kimse kondu hazıra.
Biraz gayret lâzım, yoksa her şey boş.

Kalbimde bir koltuk ayırdım sana.
Bir adım atarsan oturacaksın.
Eksilen bir şey yok, sevgiden yana.
En zor yaraları, sen saracaksın.

Bu, aşk otobüsü, her gün sefer yok.
Bilmem, nerden kalkar, hangi saatte?
Seninle dolacak, başka da yer yok.
Ellerini uzat, kalbinle tut ta.

Bizim zamanımız, fazla kalmadı.
Bir ömür yorulduk aşkı bulmaya.
Aşkın kıymetini, herkes bilmedi.
Boşa niyet etti, mutlu olmaya.

Sevdayla tutuşan elere uzan.
Otobüs beklemez, sen biliyorsun.
Son sefer, oku bak, üstünde yazan.
Nazlanma, hadi gel, geç kalıyorsun...