Dayanamıyorum, bir yara gibi.
Kalbimde tutuşan bir çıra gibi.
Sensizlik, ruhumda kapkara gibi.
Ya benim ol artık, ya beni bırak.

Sen, benim yerimde bir gün olmadın.
Gizli gizli gözyaşını silmedin.
Sana gelen çıkmaz yolda kalmadın.
Ya benim ol artık, ya beni bırak.

Sabahlara kadar uykusuzum ben.
Senin için gönlüm aç, susuzum ben.
Bayram eder misin bana, ölürken?
Ya benim ol artık, ya beni bırak.

Maksadın, aklımı deli etmekse.
Gül yüzünü, benden uzak tutmaksa.
Bir zaman sevip de sonra gitmekse.
Ya benim ol artık, ya beni bırak.

Ben, ne fırtınalar, depremler gördüm.
Nice kurşunlara, göğsümü gerdim.
Seni gördüm, el pençe dîvan durdum.
Ya benim ol artık, ya beni bırak.

Aklından, bilmem ki nasıl geçerim?
Sevdimse, başına dert mi açarım?
Dilersen, kendime kefen biçerim.
Ya benim ol artık, ya beni bırak...

Kimse yalnızlığa böyle dayanmaz.
Kimse benim gibi, hasrete yanmaz.
Başım, yastıklardan bir gün uyanmaz.
Ya benim ol artık, ya beni bırak.

Nasıl derim sana, böyle severken,
İsyan ediyorum,’Ya bırak’ derken,
Her gece koynumda hayalin varken,
Sen benimsin artık, sen, seni bırak.