Seni nağme nağme sazın teline,
Seve seve dizdim elimle, güzel.
Gönlümü kaptırdım aşkın seline,
Seni ezberledim dilimle, güzel.

Böyle geçip gitmiş, bir ömür boşa.
Ne sen beni bildin, ne de ben seni.
Başımı yaslayıp bilmeden taşa,
Göğsüme sarmışım, batan dikeni.

Bilsem ki, gözlerim seni görecek.
Daha doğduğum gün seni beklerdim.
Ruhum, bu dünyadan hesap soracak.
Bilsem, gençliğimi sana saklardım.

Şimdi, karlar yağmış dertli başıma
Bakıp da aldanma, geç oldu sanıp.
Senden sonra bir bak, gönül yaşıma.
Küllenen duygular canlandı yanıp.

Ben, dünyaya senle yeniden geldim.
Sevdanın nurunu gözünde gördüm.
Allahın lûtfundan bir nasip aldım.
Seni sevdiğim gün cennete girdim.

Ömrüm, bundan böyle her ne kadarsa,
Sana doymak için, dilerim yetsin.
Mevsim her ne kadar da son baharsa,
İsterim; seninle, aşkınla bitsin...