Aşk nöbeti tuttu dertli başımı.
Delikanlı gibi sanıp yaşımı.
Ezelden vermişim gönül kuşumu.
Sen uyu sevdiğim yatıp koluma.

Gözlerine baksam içim eriyor.
Elim değmese de ruhum sarıyor.
Yıllar sanki benden hesap soruyor,
Dönüp baktığımda, ömür yoluma

Okul yıllarını hatırlar mısın?
Bir daha dönelim, hadi, var mısın?
Bir söz atsam, dönüp de bakar mısın?
Sokulup, nazlıca gelsen soluma.

Kadıköy’e doğru bir adım atsak.
Kubağlı dereden bir sandal tutsak.
Moda plajında kumlara yatsak.
İpek kollarını sarsan belime.

Hayal ettiklerim gerçek olsaydı.
Seni şimdi değil, o gün bulsaydı.
Ve bir ömür yalnız sende kalsaydı.
Dolardı, gönlümün güller dalına...