Aşkından, gözlerim kara bürüdü.
Kader aldı beni, sana sürüdü.
Gururum incindi, yandı, eridi.
Farkında olmadan, ben seni sevdim.

Bilsem, aramızda var koca dağlar.
En sevdiğim yerden kopacak bağlar.
Fakir, ne gün güldü, her zaman ağlar.
Ağladım, gülmeden ben seni sevdim.

‘Çok sevmenin sonu hüsran’ diyen sen.
‘Aşkın sonu budur, katlan’ diyen sen.
Mutlu olur musun, halimi görsen?
Mecalim kalmadan, ben seni sevdim.

Bir kuru sevdamdan başka neyim var?
Sanma, sana lâyık bir sarayım var.
Elimde sigaram, bir de çayım var.
Kapıma gelmeden, ben seni sevdim.

Böyle rezil olup aşka yenilmek,
Olsa da istemem sonunda gülmek.
Bize yakışanı, erkekçe ölmek
Hiç yalan olmadan, ben seni sevdim.

Şimdi pişman olsam, kime ne fayda?
Ok bir kere çıktı, durmadı yayda.
Allah acısaydı biraz kolay da
Sonunda gülmeden, ben seni sevdim.

Sana eremiyor, ne param pulum.
Yok ki, şu dünyada yetecek malım.
Anladım ki, ben bir talihsiz kulum.
Sonunu bilmeden, ben seni sevdim.

Artık, feryadımı kimse duyar mı?
Gerçekten sevenler yolda koyar mı?
Çağırsam, Azrail cana kıyar mı?
Canımı bilmeden, ben seni sevdim.

Ben, şimdi ne yüzle, kime söylerim?
Tek sevdiğim eşim terk etti, derim.
Bundan böyle artık, bir derbederim.
Bir daha gülmeden, ben seni sevdim.

Kalbim, ister çarpar, isterse çarpmaz.
Kalan yıllar, uykum gözümü kırpmaz.
Yola çıkan gönül sevgiden korkmaz.
Dikenin yolmadan, ben seni sevdim.

Ömrümce tesellim, seni sevmede.
Ruhumun kadını diye övmede.
Başımı yastığa sensiz koymada.
Bir ümit olmadan, ben seni sevdim.

Kaderime rıza boynumun borcu.
Nefesimde terin, hep burcu burcu.
Unutmam aşkıma kattığın harcı.
Tattığım elmadan, ben seni sevdim.

Sen, her şeye lâyık ve en güzelsin.
Aşkımda bir sonsuz ve de ezelsin.
Sevmekten korkarsam ecelim gelsin.
İnan ki, yılmadan, ben seni sevdim.

Sana destanlarda aşkımı yazdım.
Senin yollarında bir zerre, tozdum.
Alnıma nakşedip, seni ben çizdim.
Bir daha silmeden, ben seni sevdim...