ANAM, KURBANIN OLAM

Anam, bayram sabahı, gelip kurbânın olam.
Dizine baş koyup da can veren cânın olam.
Yatıp ayak altında, cennet mekânım bulam.
Anam, bayram sabahı, gelip kurbânın olam.

Sende şifa bulurum, sendedir derman derde.
Baş üstümde, gönlümde, vücudumda her yerde.
Sensin benim güneşim, gördüğüm her seherde.
Anam, bayram sabahı, gelip kurbânın olam.

İncinseydi şu gönlüm, bâri bir gün elinden.
Azar değil, bir sitem duysa idim dilinden.
Acılarla yoğruldun, bildirmedin hâlinden.
Anam, bayram sabahı, gelip kurbânın olam.

Merhamet yaşlarınla, dertlerimi söndürdün.
Düşmanı uzaklara, dostu bize döndürdün.
Hem Baba sevgisine, hem Anaya kandırdın.
Anam, bayram sabahı, gelip kurbânın olam.

Hasret olur hayâlin, rüyalarımda gece.
Dualar sayıklarım, isminle hece hece.
Omzuma yorganımı örtüp gitme gizlice.
Anam, bayram sabahı, gelip kurbânın olam.

Hep bayramdır günlerim, varlığınla âlemde.
Var isen varım ancak, yaşadığım her demde.
Mübarek ellerinden, yüzünden öpüp, hem de
Anam, bayram sabahı, gelip kurbânın olam.

Veysel Karâni gibi, çöl aşıp da bulmayım.
‘Anamdan izin yoktur’ diye dönüp, gülmeyim.
Yeter ki, yüreğine bir gam yükü olmayım.
Anam, bayram sabahı, gelip kurbânın olam.

Hakkını helâl için, acep ne yol bulunur?
Yufkadır yüreciğin, suça hayrın alınır.
Nice bayramlar olur, nice kurban olunur.
Ben senin her bayramda, Anam kurbânın olam...