Bu yağmur, fırtına nereden çıktı.?
Sensiz sabahlarken canımı sıktı.
Seni düşünerek geçmeyen zaman,
Dün senle beraber, neden çabuktu?

Ne kadar sabreder, gönlüm, bilemem.
Severken, uzakta olmak dilemem.
Gece mi, gündüz mü, anlamıyorum.
Sen yoksan yanımda, mutlu olamam.

Sevmek, neden böyle ızdırab olur?
Yanar bu gönüller, hep harab olur.
Kavuştum sanarak, ona uzanıp
Elini tutarken, gider, kaybolur.

Kalbimi yoruyor bu aşk, durmadan.
Arada bir olsun, seni görmeden,
Vadesi belli mi insan oğlunun?
Belki de ölürüm sana varmadan.

Ellerim, durmadan seni yazıyor.
Yağmur ve fırtına beni üzüyor.
Sabrıma sığındım, seni özlerken,
Bağrıma taş bastım, beni eziyor...