İnsan denilen o varlık, önce kendini bilmeli.
Tanrının nimetlerinden, kendinde bir şey bulmalı.
Yemek, içmek, yatmak değil, güzele âşık olmalı.
İstediğin her şey önce duygularda yaşanmalı.

Her insanın bu dünyadan ne beklediği bilinmez.
Görebilsen, güzellikler hafızalardan silinmez.
Kendin yaşayamıyorsan, bakıp da gıpta olunmaz.
Beklediğin her şey önce duygularda yaşanmalı.

Bir mukaddes duygudur aşk, elle tutulmaz, varılmaz.
Oynamaya gelmez, ateş pamuk yorganla sarılmaz.
Sırrını bilirsen ancak, taşır gönlün, hiç yorulmaz.
Sakladığın her şey önce duygularda yaşanmalı.

Çiçekler bak ayrı renkte, ayrı şekil yapraklar var.
Güneş, su, havayla birlik hayat veren topraklar var.
Yediğinden tat almazdın, olmasaydı mis kokular.
Kokladığın her şey önce duygularda yaşanmalı.

Aşk, yenen bir yemek değil, gönüllerde tutmak gerek.
Sabredersen erişirsin, çelikten olmalı yürek.
Bilmez anlamayan halden, boşa çeker daim kürek.
Bilmediğin her şey önce duygularda yaşanmalı...